Het klinkt als een enorme open deur:
zorg dat je voordat je een gesprek voert, weet wat je met dit gesprek wil bereiken.
Of dit nu gaat om een gesprek met een cliënt, leerling, werkgever, vrijwilliger, (SW-)medewerker, collega of manager. En toch is dit een uitgangspunt dat meer verdient dan als ‘open deur’ te worden afgedaan. Want hoe kun je de regie op een gesprek voeren als je niet weet waar je naar toe wil werken met het gesprek? En hoe je je gesprekspartner mee kan nemen in dit doel. Ik ben er van overtuigd dat gesprekken een stuk makkelijker, effectiever en leuker worden als je de tijd neemt om voor jezelf op een rij te zetten wat het doel is van het gesprek en dat als leidraad voor je handelen te gebruiken.
En dat hoeft helemaal niet veel tijd te kosten, het gaat om een aantal kernvragen die je jezelf stelt en bij elk gesprek weer opnieuw. Probeer kort en krachtig voor jezelf na te gaan:
- Wat wil ik precies bereiken met het gesprek?
- Kennis en informatie overdragen?
- Zelfinzicht en bewustwording bevorderen?
- Zelfvertrouwen vergroten?
- Houding en gedrag beïnvloeden? En zo ja, welk gedrag dan? Welke houding dan?
- Impuls geven aan de relatie?
- Waarom wil ik dat?
- Welke andere uitkomsten zouden voor mij ook acceptabel zijn?
- Wat wil ik in ieder geval bereikt hebben?
Maar het is minstens net zo belangrijk om na te denken over de doelen die jouw gesprekspartner kan hebben:
- Wat wil mijn gesprekspartner (waarschijnlijk) bereiken?
- Welke ideeën/verwachtingen heeft mijn gesprekspartner (waarschijnlijk) over de doelen van het gesprek?
- Welke vragen, misverstanden en weerstanden verwacht ik?
Als je helder hebt wat de doelen van het gesprek zijn, kun je deze vertalen naar het proces van het gesprek: hoe je de kop, romp en staart van het gesprek zodanig gaat voeren dat het bijdraagt aan deze doelen.
Nieuwsgierig?
Meer weten over hoe je een gesprek goed kan voorbereiden? Download dan hieronder informatie over de kop-romp-staart van een gesprek (en de voorbereiding en opvolging).
