Recentelijk gaf ik een training SKILLS en het beïnvloeden van gedrag aan praktijkbegeleiders bij een SW-bedrijf. De techniek ‘specifieke positieve feedback’ werd behandeld en na een korte uitleg nodigde ik de deelnemers uit om de techniek te oefenen door specifieke positieve feedback te geven aan je buurvrouw/man.
Een paar deelnemers hadden duidelijk moeite met de oefening, wat er de toegevoegde waarde van is en waarom het via die stappen ‘moest’. Twee deelnemers stonden op het punt om te stoppen met de oefening. Ik erkende dat het best een moeilijke techniek kan zijn, maar liet ze verder zelf uitzoeken wat ze wilden met de oefening. Een onrustige paar minuten volgenden.
In de groep ontstond er een discussie en andere deelnemers begonnen hun specifieke positieve feedback op te lezen als voorbeeld en hielpen hiermee de zoekende deelnemers. Tijdens de discussie nam ik de groep mee met het onderstaande plaatje. De link tussen effectief gedrag en een beloning, daarop is de specifieke positieve feedback techniek gebaseerd.
Uiteindelijk lande er een aantal kwartjes;
‘Net zoals dat als je straf geeft je medewerkers ook erop wijst voor welk gedrag je de straf geeft, geef je ook aan op welk gedrag de beloning zit…’
en
‘Dus met een complimentje geef je niet aan wat jij prettig vindt aan het gedrag, maar waarom het gedrag prettig is voor de ander.’
Aan het eind van de training kwam een van de deelnemers die zo zoekende was naar me toe en gaf aan dat hij het fijn vond dat ik de groep even liet zwemmen in de zoektocht naar het nut en doel van de oefening.
