Marije Nool
Verschillende gemeenten gaan experimenteren met de bijstand. Eindelijk heeft staatssecretaris Klijnsma toestemming gegeven om hiermee te starten, al zijn er natuurlijk strikte voorwaarden gesteld. Dit is wat mij betreft echt een stap naar een nieuwe veelbelovende toekomst. Want laten we eerlijk wezen, zoveel effectieve vooruitgang is er in de re-integratie wereld de laatste jaren (al dan niet decennia) niet geboekt. Met de doorgevoerde bezuinigingen is het sowieso geen slecht idee op zoek te gaan naar radicale alternatieven die het bestaande systeem op een nieuwe manier benaderen.
Laten we in de praktijk nou eens bekijken en ervaren wat het met mensen doet als ze wat vrijheid én ondersteuning krijgen om zich te ontplooien! Niet werken vanuit afstraffing en wantrouwen, maar vanuit steun en verdienste. Dit betekent overigens nadrukkelijk niet dat elke bijstandsgerechtigde volledig losgelaten wordt en met de zekerheid van een uitkering kan lanterfanten of onrealistische dromen kan najagen.
Dit beeld werd jammer genoeg wel geschetst bij Jinek op 3 juli. Helaas lukte het onze staatssecretaris niet om de tafelgasten te overtuigen van de meerwaarde van deze experimenten. Met name omdat er één voorbeeld werd belicht, die mijns inziens uitgekozen was om de kijker één richting op te duwen. Er werd weer eens hardop bestraffend geroepen waarom ‘De bijstandsgerechtigde’ niet gewoon werkt, zoals iedereen zou moeten doen voor zijn geld. Tenenkrommend om mensen zonder geldzorgen en met weinig verstand van zaken hier oordelend over te horen spreken. Benieuwd naar het fragment? Klik hier en oordeel zelf.
