Eind 2013 heeft SBCM de werkwijzer diagnose gepubliceerd. In deze werkwijzer is de praktijk van diagnostiek binnen sociale werkbedrijven beschreven. Als gevolg van de invoering van de Participatiewet en het doorvoeren van bezuinigingen is deze uitvoeringspraktijk inmiddels echter sterk gewijzigd: De WSW is afgesloten voor nieuwe instroom, de dienstverlening gericht op de ‘oude’ SW-populatie zal verder verminderen. Ook krijgen sociale werkbedrijven krijgen steeds meer te maken met een nieuwe, bredere doelgroep die zich bij de sociale dienst meldt.
Sociale werkbedrijven hebben zich daarbij moeten heroriënteren op de invulling van hun dienstverlening, waarbij de volgende thema’s aan bod komen:
- Welke (nieuwe) focus krijgt de dienstverlening?
- Op welke doelgroep richt de dienstverlening zich primair?
- Welke rol heeft/krijgt het sociaal werkbedrijf op het gebied van diagnostiek?
- Hoe wordt het diagnose werkproces ingericht?
- Wat wordt de positie in de ketensamenwerking?
- Op welke manier geef je vorm aan de samenwerking met de gemeente?
Sociale werkbedrijven hebben op zeer verschillende manieren ingespeeld op deze veranderingen en hebben invulling gegeven aan een nieuwe rol. Of zijn daar druk mee bezig. Een belangrijk speerpunt in deze nieuwe rol is diagnostiek, van oudsher dienstverlening waar sociale werkbedrijven veel expertise in hebben opgebouwd. Deze publicatie belicht vijf praktijkvoorbeelden van sociale werkbedrijven die in nauwe samenwerking met gemeenten het diagnosewerkproces hebben ingericht. Met als doel om managers en beleidsmakers van sociale werkbedrijven en sociale diensten die aan het begin staan van samenwerking en zich het hoofd breken hoe werkprocessen efficiënt en doelmatig vervlochten kunnen worden, te voeden met aansprekende manieren van aanpak. Maar ook met als
doel om de professionals die de diagnostiek verzorgen, te inspireren.
