Deze maand is het artikel over participatief actieonderzoek binnen communities gepubliceerd. Dit artikel richt zich op het uitvoeren van participatief en systemisch onderzoek rondom gezondheidsvraagstukken en kijkt naar hoe dit soort onderzoek uitgevoerd kan worden.
De belangrijkste vijf lessen hieruit;
- Flexibiliteit is nodig. Hierbij zijn aanwezig zijn, tijd nemen en de agenda van de ander volgen essentieel om die flexibiliteit te borgen
- Balans vinden tussen onderzoek en praktijk. Bij dit soort onderzoek kunnen bepaalde onderzoeksmethoden niet uitgevoerd willen zoals zuiver onderzoek zou vragen. De praktijk weegt zwaar mee en geeft de mogelijkheden. Het mooiste is daarbij ook als het onderzoeksplan een co-creatie is tussen onderzoekers en professionals uit de praktijk
- Capaciteit en tijd is een benodigde voor deze vorm van onderzoek. Er ontstaan dingen door gewoon aanwezig te zijn op een locatie, maar daarvoor is capaciteit nodig. Ook bewegen de partijen soms langzamer dan voor het onderzoek gewenst is.
- Stakeholders betrekken en definiëren. Bij dit soort onderzoek kunnen rollen door elkaar gaan lopen. Waar houdt de rol van onderzoeker op? Het is van toegevoegde waarde om hier gezamenlijk scherp op te zijn en van te voren verwachtingen hierover te bespreken.
- Grenzen definiëren. Bij maatschappelijke projecten kan veel tegelijkertijd gaande zijn binnen een complexe context. Zonder de grenzen constant te scherp af te bakenen is het aangaan van het gesprek hierover wel belangrijk.
Zo zie je dat er best wat op je afkomt bij deze vorm van onderzoek doen. Tegelijkertijd levert het ook ontzettend veel op en kan je op deze manier meer mensen bereiken. Een zoektocht die erg interessant is om samen aan te gaan.
Wil je het artikel lezen? Kijk dan hier.
Of lijkt het je interessant hier meer over te weten? Kom gewoon eens op de koffie of mail
