Door Miriam Wickham
Op 21 maart vieren we wereldwijd de Werelddownsyndroomdag. Een dag waarop we de unieke talenten, ervaringen en bijdragen van mensen met het syndroom van Down erkennen en vieren. Dit is niet alleen een dag van viering, maar ook een moment van reflectie op de uitdagingen waarmee mensen met Downsyndroom worden geconfronteerd, met name op het gebied van sociale inclusie en participatie.
“We hebben dezelfde wensen en dromen als iedereen. We kunnen alles doen wat iemand anders kan doen. We zijn meer hetzelfde dan we verschillend zijn.” – Kayla McKeon, manager van de ‘Grassroots Advocacy at the National Down Syndrome Society’
Mensen met het syndroom van Down hebben meer vaardigheden dan beperkingen. Ze kunnen prima deelnemen aan de samenleving. Binnen het sociaal domein kunnen zich echter specifieke knelpunten voordoen die hun inclusie en participatie belemmeren, zoals hokjesdenken of gebrek aan informatie. Gelukkig kunnen we tegen deze knelpunten ook iets doen, door bewust te zijn van onze eigen vooroordelen en door de behoeften van mensen met Downsymdroom centraal te stellen.
Bewustwording en terugdringen van validisme
Validisme is de discriminatie en stigmatisering van mensen met een fysieke of mentale handicap, inclusief chronische aandoeningen en neurodivergentie. Mensen met Downsyndroom worden geconfronteerd met validisme, bijvoorbeeld omdat mensen aannemen dat ze bepaalde dingen niet kunnen, zoals benadrukt in deze advertentie van CoorDown die ‘viral’ is gegaan.
Wat kan ik doen? Waardeneutraal werken
Als re-integratie professional spreek je veel mensen op een dag. Vooral op drukke dagen wil jouw brein de grote hoeveelheid aan informatie over al je cliënten heel graag in ‘hokjes’ stoppen. Je bent dan wellicht geneigd om te denken: “dit soort werk past niet bij iemand met Downsymdroom”. Dit te denken heeft het gevolg dat dat ook uitkomt. Hier lees je meer over hoe je van dat soort denken weg kan blijven.
Toegang tot sociale voorzieningen
Mensen met Downsydroom hebben net zoals iedereen recht op uitkeringen, toeslagen, en ondersteuning voor optimale participatie. Het aanvragen van uitkeringen kan echter bureaucratisch en verwarrend zijn, en mensen met een beperking weten soms niet welke ondersteuningsmogelijkheden er überhaupt zijn.
Wat kan ik doen? Informatievoorziening en ondersteuning die bij de cliënt past
Dit klinkt misschien logisch, maar toch gebeurt dit niet vaak genoeg: stel de mensen die je voor je hebt zitten centraal. Vraag naar hun behoeften en waarom zij nu niet de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Voorzie ze daarna van informatie (bijvoorbeeld op gemeentelijke websites) en ondersteuning waar ze echt iets aan hebben.
Samen de verantwoordelijkheid dragen
Meer bewustwording van vooroordelen en betere toegang tot ondersteuning ontstaat niet zo maar. Iedereen moet een deel van de verantwoordelijkheid dragen en zich ervoor inzetten. Laten we dus samen streven naar een inclusieve samenleving waarin iedereen de kans krijgt om te bloeien, waarin mensen met Downsyndroom volledig kunnen deelnemen aan de samenleving, en waar we diversiteit in vaardigheden vieren.
Vond je dit interessant?
Wil je graag meer weten over onderzoek naar inclusie- en ondersteuningsbehoeften van mensen met een beperking? Mail dan gerust met Miriam via miriam@zinziz.nl
