Binnen het sociaal domein wordt groepsgewijs werken steeds vaker ingezet. In de vorm van een workshop, een presentatie of een groepsgewijze aanpak van een aantal weken. En op een scala aan thema’s: sociale vaardigheden, werk vinden en behouden, zelfsturing en zelfvertrouwen, Nederlandse taal, eenzaamheid verminderen, omgaan met geld en ga zo maar door.
De impact is soms krachtig en ondersteunt cliënten om op een andere, effectievere manier aan de slag te gaan. Een duurzame verandering in het denken en doen, dus. Maar helaas is de impact nog te vaak minder en van kortere duur dan gehoopt. Wie kent niet de deelnemers die tijdens de training enthousiast zijn, maar na de training weer doen wat ze altijd deden? Of cliënten die blijven hangen in de “ja, maar…”?
