Wij als ZINZIZ zijn voorstander van de inzet van een Jongerenloket om de dienstverlening aan jongeren met een beperking te verbeteren en optimale arbeidsparticipatie te voeden. Laten we een blik werpen op de huidige knelpunten rondom arbeidsparticipatie van jongeren met een beperking en waarom de inzet van een Jongerenloket volgens ons een behulpzaam en verbindend middel kan zijn.
Knelpunten volgens de Nationale Ombudsman
Precies een week geleden verscheen een nieuwsbericht op de website van de Nationale Ombudsman over een eigen onderzoek waarin werd omschreven dat jongeren met een beperking aangeven dat de overheid hen vaak beperkt in het behalen of behouden van financiële onafhankelijkheid. Er werd geconcludeerd dat hulp uit het sociale netwerk wordt overschat, er grote administratie lasten zijn, en wetten en regels lastig te begrijpen zijn. Ook blijkt dat jongeren met een beperking weinig toekomstperspectief ervaren. Dit hebben wij dikwijls gehoord tijdens onze samenwerkingen met gemeenten en wij hebben dan ook meerdere programma’s opgezet ter ondersteuning van zowel professionals als cliënten bij gemeenten. Bijvoorbeeld, in het programma ‘Kwetsbare groepen’ ondersteunen we (kwetsbare) jongeren en helpen we ze perspectief te zien en zelfvertrouwen op te bouwen. Naast de eerder genoemde uitdagingen omschrijft de Nationale Ombudsman ook systematische knelpunten: de informatieverstrekking schiet tekort, er ontbreekt soms specifieke kennis en kunde bij professionals, er wordt tijd- en geldtekort ervaren bij gemeenten, en de samenwerking tussen overheidsinstanties is beperkt. Deze knelpunten hebben een averechts effect op arbeidsparticipatie, terwijl jongeren met een beperking en gemeenten vaak wel het gezamenlijke doel van participatie hebben.
‘Loketjesmoe’
In de rapportage van de Nationale Ombudsman staan vier aanbevelingen beschreven, waaronder het advies om jongeren te informeren in begrijpelijke taal en voor persoonlijke begeleiding te zorgen. Jongeren met een beperking benoemen dat ze te maken krijgen met vele verschillende loketten die onderling slecht of niet op elkaar zijn afgestemd. Dit knelpunt zorgt ervoor dat jongeren met een beperking vaak het gevoel hebben dat ze van het kastje naar de muur worden gestuurd. In een van onze onderzoeken naar de Sluitende Aanpak voor kwetsbare jongeren in de Gemeente Deventer kwam dit knelpunt ook naar voren (jongeren zijn ‘loketjesmoe’).
De inzet van een Jongerenloket
Gelukkig werden er in de rapportage van de Nationale Ombudsman ook reeds ingezette initiatieven genoemd welk de knelpunten kunnen verminderen en de onderlinge samenwerkingen tussen instanties en loketten, en daarmee de dienstverlening aan jongeren met een beperking, verbeteren. Deze initiatieven zijn gericht op een samenwerking van afdelingen die vaak betrokken zijn bij jongeren met een beperking en komen in vormen van jongerenteams, jongereninformatiepunten of jongerenloketten.
Gemeenten geven aan dat deze initiatieven goed lijken te werken, en het lijkt een oplossing om jongeren te kunnen informeren in begrijpelijke taal (ook al voor het bereiken van 18 jaar) en voor persoonlijke begeleiding te zorgen. In ons eigen onderzoek naar de aanpak van de Gemeente Deventer beschreven wij het belang van een overzichtelijk jongerenpunt waardoor jongeren niet tussen wal en schip vallen en ook niet van kastje naar de muur worden gestuurd. Een Jongerenloket kan de schakel tussen afdelingen en instanties zijn. Wij zijn dan ook groot voorstander van de brede inzet van een Jongerenloket om een overzichtelijk, verbindend en informatief punt te bieden voor jongeren, met en zonder beperking.
Meer informatie?
Wil je graag weten wat wij voor je kunnen betekenen? Neem gerust contact met ons op via hilde@zinziz.nl.
